کودکان دل بند

 

من همیشه از اینکه برای بچه های قبل دبستان و سنین مهدکودک از 2 سالگی تا 6 سالگی مربی هایی گذاشته می شود که از سطح سواد پایین برخوردارند ناراحت بوده ام و هستم.

دوست دارم طوری شود که همان طور که برای 7 تا 18 سالگی آموزش و پرورش و 18 تا سنین بالاتر را دانشگاه پوشش می دهد و معلم ها و اساتیدش را مالا تامین می کند مربیان مهد کودک نیز تحت حمایت مالی بالاتری باشند.

دوست دارم برعکس شود و دکتری ها به سمت مهد کودک ها روان شوند.

و همان طور که تربیت معلم ها معلم تربیت می کنند تربیت مربی هایی هم زده شود و مربی تحویل دهد.

و کاش حقوق و مزایای بالاتری نسبت به جایگاه حتی استاد دانشگاهی داشته باشد، تا دکتری های مملکت به این سمت بیایند و آن موقع پرستیژ یک مربی مهد کودک از یک استاد دانشگاه بالاتر باشد.

دوست دارم در واقع این طور باشد یا این طور شود.

البته که دوست دارم گام هایی هم در این راه بردارم و عملا کاری کرده باشم برای این دغدغه ی دیرینم.

 اهمیت تربیت سنین کودکی بر هیچ کس پوشیده نیست، اگر چون قدیم بچه ها در خانه بودند و در محیط بسته رشد می کردند حرفی نبود. ولی حالا سبک زندگی ها طوری است که معمولا بالاجبار هم که شده کودکان دلبند را به چنگال مهدکودک ها می سپارند و این ریسک تربیتی بزرگی است.

هرچند اوضاع مدارس و دانشگاه ها هم چنگی به دل نمی زند ولی آنجا تا حدودی نظارتی هست اولا، درثانی سنِ بیشتر با تمیز و بلوغ و رشد عقل همراه است.