اگه گفتی این چیه

 

 

 

برادرزاده ی من انگار نذر کرده کلمه ی نمی‌دانم را بر زبان نیاورد.

بلد است کلمه ی نمی دانم را جایگاهش را هم می شناسد ولی ترجیح می دهد به کارش نبرد.

 

مثل آن شخصیت هایی که خود را همه چیز دان می دانند و برای هر موضوع تخصصی و غیر تخصصی جوابی در آستین و نظراتی در ذهن و کلماتی بر زبان جاری دارند همیشه.

 

حتی اگر نادانی یا ناآگاهی شان هم تابلو باشد باز هم در شأن خود نمی دانند که مستقیم بگویند نمی دانند. و بلد نیستند. 

 

امیدوارم برادرزاده ی من از آن شخصیت ها نشود. 

 

یک گروه از این شخصیت ها طوری هستند که گاهی  برای نشان دادن اینکه خوب می دانند حاضرند برای اثباتش خود را عملا در آن موضوع دخیل کنند و دست به کارهایی بزنند که برایشان مشقت دارد ولی می ارزد تا آخر سر نگویند نمی دانند.

 

خب یک کلمه بگو نمی دانم و خودت را خلاص کن جانم. این همه فشار اعصاب و خود را به زحمت انداختن ندارد.