نوشتن با چُرت
امروز بیشتر خواندم ساعتی را گذاشته بودم برای هزار کلمه و نوشتن پست اما مهمان آمد برایمان و من فرصت نشد بنویسم.
الان هم به شدت خوابم می آید اما نمی توانم بدون بروز کردن وبلاگ آسوده سر بر بالین بگذارم.
همین مسئله امشب می تواند ایده ای برای نوشتن باشد.
من هزار بار به خودم گفتم همیشه یک پست آماده داشته باش که چنانچه روزی فرصت نشد بنویسی آن پست را بروز کنی، نمی دانستم کار درستی است یا نه، اما هیچ وقت این کار را نکردم، حس خوبی به این کار نداشتم.
اما الان که در موقعیتش قرار گرفتم و چشم هایم به زور نیمه باز است آرزو میکنم که کاش همچنین پست ذخیره ای از قبل می داشتم.
یاد سخن معصوم افتادم که من نمی دانم چه پیش خواهد آمد اما می دانم هر پیشامدی باشد در مقابلش چه کنم.
من اگر پیش بینی می کردم که چنانچه مهمان آمد
یا چنانچه در فرصت اختصاص داده شده به نوشتن مشکلی مانعی پیش آمد چه برخورد مناسبی با پست وبلاگ داشته باشم. مطمئنم این برخورد امشب را بر نمی گزیدم به عنوان برخورد مناسب. خصوصا اینکه وسط این چند خط نوشتن چند تا چرت هم زدم
شما نویسنده ی خوبی هستید
از چیز هایی می نویسید که من به راحتی از کنار ان ها می گذشتم
بی مزه تیرین لحظات را به بامزه ترین داستان ها تبدیل میکنید
همین چرت اصلان موضوع خوبی برای نوشتن به نظر نمی اید
اما شما خیلی خوب وضعیتتان را به ما فهموندید