برادرزاده ی دوسال و نیمه دارم. دیشب او مامانم شد من دخترش شدم.
کلی باهم بازی کردیم.
خیلی طبیعی مامانی می‌کرد.
برایم ماکارونی و قورمه سبزی درست کرد.
برایم رفت خرید مانتو و روسری و کیف خرید. پفیلا خرید.
از خیابان بخاطرم رد شد.
بازار رفت و با فروشنده لباس چک وچونه زد.
بخاطر تربیتم صدایش را رویم بلند کرد و بعد از شنیدن منطق من با طرف برخوردم تندی کرد.
راستی در این نقش بازی کردن ها چه نکات تربیتی و چه آموزش ها می توان برای پرورش کودک به کار گرفت.
